Campsite Lac de Thoux-St. Cricq ***

Daar zit je dan, na een rit van 1.100 kilometer, in je "mobil-home" die op de site veel groter leek dan in de werkelijkheid. Een eerste teleurstelling. Ook de geur was niet te harden. Er hing een zeer sterke brandgeur en de brandmelder was verwijderd. Voor iemand die beroepsmatig met branden in aanraking komt, niet meteen een goede indruk.
De vorige huurders hadden het vertikt een kast vol met eten leeg te maken. Hun eindschoonmaak gebeurde met de Franse slag. Om nog maar te zwijgen over een muizenval die meteen in beeld komt als je een kastdeur opent, en het onkruid dat weelderig aanwezig was in je 'voortuin' (waar bovendien gebruikte houtskool op werd gedumpt). Vliegen in overvloed de eerste dagen. Ook horzels die we lustig konden meppen met de vliegenmepper.
Roeien met de riemen die we hebben dus, en achteraf gezien gebruikten we de mobil-home enkel om in te slapen en 's morgens in te ontbijten. De badkamer mocht in ieder geval ruimer. Jezelf inzepen was soms een huzarenwerk. Ook het waterstraaltje mocht gerust wat harder staan.
Na alles uitgepakt te hebben, de zodiac opgeblazen. Electromotor achteraan erop en varen op het meer. Tot een kwade uitbater van de ‘zeilclub op de base de loisirs’ met zijn motorboot (hij mag wel met normale motor?) je komt zeggen dat je op het meer niet mag varen, tenzij je een visvergunning hebt en er vismateriaal in je boot ligt en je een reddingsvest draagt (terwijl hij er zelf geen aan had, en hij ook geen vismateriaal in zijn speedboot had liggen. Heb trouwens nooit geweten dat een visvergunning een soort plaatselijk vaarbewijs was). Even de campingbaas hierover aangesproken (want laat je niet misleiden, de base de loisirs en dus OOK het zwembad behoren NIET tot de camping, maar je mag er wel gratis binnen, later meer!) Sindsdien kon ik wel rustig ronddobberen op het water (ik had dan ook wel al een visvergunning en mijn vislijntjes mee , maar geen reddingsvest).
Wat het vissen betreft: de karpervissers palmen het hele meer in en zitten tot een gat in de nacht met hun biep biep verklikkertjes te spelen. Veel catfish (meerval) en baarsjes gevangen. Vanop het water kon je heel goed een familie witte reigers bewonderen.
Het zwembad leek, net zoals de mobilhome, veel groter op de site dan in werkelijkheid. Het bevindt zich op twee minuten wandelen van de camping en is gratis voor campinggasten. Overdag zit het er vaak stampvol met dagjestoeristen. Het gaat pas open om 11 uur en sluit om 19 uur. Een frisse ochtendduik moetje dus in het meer doen, al is het aan de oever langs de camping strikt verboden te baden!
Het restaurant van de base de loisirs hebben we niet kunnen testen. Ondanks de toelating voor honden op het campingterrein, mag je de viervoeter niet meenemen naar de base de loisirs. Afknapper dus, want je hond laat je niet alleen in een snikhete mobilhome (die geen airco heeft).
Voor kinderen is er animatie voorzien, maar enkel in het Frans en vaak in volle zon. Wie naar deze camping komt om van rust en eenvoud te genieten, zit aan het goede adres. Wie graag afstanden aflegt om stadjes en andere bezienswaardigheden te zoeken ook. Heen en terug was het voor ons 2.200 kilometer. Op de dagteller stond er na 2 weken vakantie een slordige 4.400 kilometer.
Voor herhaling vatbaar? Als je het ons vraagt niet. Dat de camping tot de keten ‘Flower Camping’ behoort was er trouwens niet echt aan te merken. 5 bloembakjes en gedaan. Een wandeling doorheen de camping liet ons duidelijk zien hoe alle huisjes en luxetenten op elkaar zijn geplakt. Sommigen kijken zelfs gewoon uit op de achterkant van een andere tent, die amper 3 meter verder staat.

Al bij al hebben we ondanks de minpunten toch een aangename vakantie gehad.